نمایشگاه کتاب

یکی دو روزی هست که نمایشگاه کتاب افتتاح شده است و امروز در برنامه ی بعد از ظهرم گنجانده بودم که بروم ... سر ظهر دنبال یکی دو همپا بودم ولی پیدا نکردم ! هر جائی را باید با اهلش رفت که شاعر فرموده است : چای ارچه مضر است ولی تا که خورد       وانگاه چه اندازه و یا با چه خورد !!  ( این شاعر اون شاعر نبوده است !؟ )

بله دیگه ، ما هم !!

از خاطرات قدیمی بیادمانده من که گهگاه در برخی محافل خودمانی ذکرش می رود (!) داستان نفت خوردن من بود و البته این مورد نه یک بار که چندین بار تکرار شده بود !! حالا چرا این موضوع را باید در یک پست بیاورم ، دلیل جانبی دارد !

چاشت

درباره زندگی

زندگی شوخی نیست

باید با جدیت تمام زندگی کنی

مانند سنجاب مثلا ،

بیرون از آن ، در انتظار هیچ چیز

                                          نباید باشی.

یعنی همه توان و تلاشت باید زندگی باشد.

زندگی را باید جدی بگیری

آن چنان جدی که

مثلا دست بسته و یا پشت به دیوار

یا عینک بزرگ بر چشم و روپوش برتن در آزمایشگاه

                                                          در راه انسان ها بمیری

بی آنکه حتی چهره شان رادیده باشی ،

و کسی تو را به این کار واداشته باشد

و تنها خود بدانی که زیباترین ، واقعی ترین چیز

                                                                     زندگی است

زندگی را باید چنان جدی بگیری

که مثلا در هفتاد سالگی نهال زیتون بکاری ،

نه به خاطر گذاشتن میراث برای فرزندان

بلکه به این سبب که با وجود وحشت از مرگ

                                                             باورش نداری

                                                                         و زندگی را اصل می دانی

« ناظم حکمت »

روایت یک خواب (1)

دیشب طبق معمول زود خوابیده بودم ، برای اینکه آدم بداند تلویزیون چقدر از وقت شریفش را می گیرد (!) بهتر است آن را کنار بگذارد و از زمان های زیادی که بدست می آورد استفاده بکند !! مخصوصا برای بموقع خوابیدن و در نتیجه سیر خوابیدن !!