سه گانه بچه گانه ی من ...

پس پریروز که روز یک شنبه بود انگار (!) وقتی به خانه رسیدم با یکی از دوستان هماهنگ شدم و قرار شد باهم باشیم و دیداری تازه کنیم ، همانجا گوشی را قطع کرده و خوابیدم تا اینکه اس ام اس امد که توی راه هستیم و گیج و منگ راه افتادم و تا پاسی از شب باهم بودیم ... البته سری به لاله پارک زدیم و شکرخدا حس خرید من خواب رفته بود ؛ بعد باتفاق رفتیم برای شام در طبقه آخر و دیدیم یکی یکی دارند کرکره ها را پائین می کشند که تمام کردیم ...

 

آن شب مهمان " باریش " بودیم ... هم خوابش می آمد و هم اینکه سر کیف بود و می خندیدیم اساسی ، یکی عکس هم از او گرفتم و فرستادم به آن دادوی دیگر و زیرش نوشتم کی گفته  : " این بچه اخمو نشریف دارد !؟ " دوستم نوشت : " چی گفته ای که دارد می خندد ؟ " نوشتم : " داستان صعود ناموفق بابا مامان را تعریف کرده ام !! " ( کلا معلوم بود که بطرز مسخره ای به داستان فوق می خندید !!

از نیمه شب گذشته بود که به خانه رسیدم ، مادرم از گرمی هوا شکایت داشت ولی من مثل یک تخته سنگ افتادم وسط پذیرائی و خوابیدم !!

 ===

پریشب هم که به خانه رسیدم بدجوری خوابم می آمد ، می توانستم ا زهمان لحظه استارت خواب را بزنم ولی رفتم روی فاز اس ام اس پرانی با یک دوست ؛ بابا مامان مجازی من رفته بودند قله خارجکی و من به این دوستم گفته بودم اگر خبرشان را بیاورد 5میلیون بحسابش واریز خواهم کرد به مژدگانی !! پیام داده بودم " که چه خبر ؟ "، برایم جواب داد که دارند برمی گردند و تنها امیدم به سقوط پروازشان هست ( برای رسیدن به 5میلیون !! ) خبر دادم که از دعاهای او برای خانواده اس نان نمی شود و خواستم بیایند تا باهم باشیم و دورهمی رفتیم پیتزا خوردیم ، این بار معرکه گردان ما " نهال " خانوم بود ... خندان و شلوغ و جیغ جیغولی !! هر وقت داد می زد مادرش نصف جان می شد که بد است ، حالا هی از من گفتن که بچه ی یک ساله سر و صدا می کند دیگر ولی گوش نمی داد ... یک تکه پیتزا گرفته بود دست اش و یک تنه زده بود به دریای کالری !!

باز حوالی نیمه شب به خانه رسیدم ، حالا داستان خوردن بستنی و ... بماند.

===

دیشب که رسیدم خانه قرار بود به کسی زنگ نزنم ؛ واقعا خسته بودم ولی این بار فوتورافچی زنگ زد ، و حوالی ما بودند ، کمی با خودم مشورت کردم و بعد باتفاق آنها رفتم بیرون ؛ این بار نوبت " نیل " بود !! توی ماشین کلی باهم بازی کرده بودیم ( در حد نفسگیر) ... بعد باتفاق رفتیم وسط یک ترافیک که فوتورافچی فکر کرده بود آنجا خلوتتر است ، و بهرترتیب خودمان را رساندیم به رستوران سنتی " هزار دستان " ... وروجک آنقدر وول خورد که نشد یک عکس ازش بگیرم ، داخل خیلی هم گرم بود و حوصله مان کمی هدر رفت ... منهم عکس خودش را با نمای رستوران یکجا گرفتم ...

باز نصفه شب بود که به خانه رسیدم و دوباره بدون شام خوابیدم !!