بازی جدید ...

طبق رسیده های خبری از گوشه و کنار مجازی و شفاهی ، دولت سال جدید را با بازی بتزین شروع کرده است و برای همین سال نو سال کم تنشی نخواهد بود ...

  

امروز حوالی ده از خانه رفتم بیرون ، یک کار بانکی داشتم و بعد باید به دوستم در هلال احمر سر می زدم ... تقریبا همه مغازه های خیابان اصلی ، دروازه تهران ، بسته بودند ... یکی هم مغازه را باز کرد و رفت داخل و بعد دوباره کرکره را پایین داد !؟

کار بانکی ام را کردم و دوستم در یک جلسه بود و گفت تا نیم ساعت به مرکز خودشان برمی گردد ، زمان را تنظیم کردم و پیاده راه افتادم و تقریبا ورودی محل پایگاه امداد بودم که او هم با ماشین رسید و باتفاق وارد مرکز شدیم ... 

کمی نشستیم و حرف زدیم و او هم مشغول امضا زدن بود ، کمی بعد یکی آمد با یک بغل کاغذ و نامه و خبر داد که تماس گرفتم و  فعلا چند قطعه که باید برای ماشین ها می گرفتیم را نمیدهد ، دلار روی شصت و شش  رفته و فعلا بازار توی کماست !! تازه فهمیدم آن تعطیلی دروازه تهران از کجا آب می خورد !؟

بنزین هم داستانش دیدنی و شنیدنی خواهد بود ، وقتی دولت می داند ۶۰درصد مصرف بنزین از محل کارتهای موجود در جایگاهها هست ، ابتدا باید سهم کارتها را حداقل ۵۰درصد افزایش بدهد تا نشان بدهد که کار حساب شده است وگرنه اقدامات دودورقایی ( متاسفانه معادل فارسی اش را نمی شناسم ! ) جز عقبگرد و عقب نشینی چاره ای نخواهد داشت !؟ البته احمق هایی مثل میرسلیم که کاره ای نیستند و صرفا برای فحش خوردن پرورش یافته اند ، باندازه کافی از حکومت و دولت ، احترام زدایی می کنند !؟

و کمی بعد زنگ زدند و از دوستم خواستند به محل سازه جدید برود تا آخرین تصمیمات و تغییرات ساختمان را بگیرند و او مرا هم همراه خود برد ... این انتقال محل ساختمان نجات و نیروهای واکنش سریع با پیگیری ها و ضرب الاجل ( ضرب العجل ) استاندار جوان صورت گرفته است ... البته به نظر من انتقال خوبی نخواهد بود و تبعات ناجوری خواهد داشت ولی نظرم را برای خودم نگه داشتم چون کسی هم نپرسید !؟

برگشتنی نوراخانیم را از مهد برداشتیم و با ماشین امداد ( رسکیو تیم ) رفتیم به مرکز امداد ، نصف کارتون های نوراخانیم به این مسایل مربوط هستند و از سوار شدن و تماشای ماشین کیف می کرد ، دوستم هم رسما دوست نوراخانیم هست و حواسش به او بود ، با بیسیم با مرکز ۱۱۲ حرف زد و چند لحظه آژیر ماشین را روشن کرد و اینها برای یک عالمه خوشحالی و ذوق کافی بودند ...

در مرکز امداد کاغذ و خودکار برداشت و عکس ماشین دوستم را برایش کشید و او هم گذاشت توی کشو و گفت یادگار نگه می دارم ...‌کمی هم توی اتاق برای خودش قدم زد و به هر گوشه سرک کشید ، این بار خبری از هلی کوپتر امداد نبود و هلی کوپتر به منطقه سیستان و در ادامه به کهکلویه و بویراحمد رفته بود ...

دوستم موقع‌رفتن به خانه ما را هم به خانه رساند تا یک نیمروز خاطره انگیز برای نوراخانیم رقم بخورد !