خیال تکانی !!

مسیر روزگردی هایم طوریست که همیشه از بازار سرپوشیده " رهلی بازار " ( بازار رنگی ! ) رد می شوم ... این بازار و ادامه ی آن که توسط خیابان خاقانی قطع شده است منتهی به درب معروف محله خیابان ( خیاوان ) می شود !! یک زمانی مطلبی در مورد کلمه خیابان که از کجا وارد ادبیات شده است و چرا فرهنگستانیان تاکنون اسمی برایش جایگزین نکرده اند و از دسیسه فارسی سازی مصون مانده است !؟!؟ و لابد در مورد کلمه ای که هر روز به کار می برید و یعنی چه که خیابان مولوی !! یا خیابان فرانسه !! فکر نکرده اید!؟!؟

 

حالا که خودش را توی ذهنم چپانده برای آهر سال دوباره توضیح مختصری بدهم که نام یکی از محله های قدیمی تبریز خیاوان می باشد و این خیاو نام قدیم شهر مشکین شهر امروزی است ، یعنی جائی که مهاجران خیاوی در آنجا ساکن بودند !! تا اینکه اولین راه مدل جدید به سبک امروزی در تبریز ، در این محله احداث می شود که از میدان ساعت بطرف دروازه تهران و خروجی شهر ادامه داشت ، البته آن زمان انتهای شرقی شهر میدان آبرسان امروزی بود !! نام این مسیر هم که معلوم بود ، بنام محله ای که از آنجا رد می شده و طبعا ساکنانش تعصب خاصی به محله شان داشتند ؛ خیاوان !!! ولی در فارسی نویسی لغات ترکی یک رسم غلطی جاافتاده است و آن اینکه ساوالان را سبلان می نویسند !! یا خیاوان را خیابان !! ( تبدیل آواهای بلند به آواهای کوتاه و تبدیل واو به ب !! ) و اینگونه می شود که نامی محلی می شود پیشوند شناسائی آدرس های ملی در سطح کشور !!؟؟ یعنی جناب حداد عادل و فرهنگستانیان متعصب اش علاوه بر چند میلیون تومانی که باید هزینه بکنند برای یافتن معادل فارسی کلمه ی خیابان ( البته پیشنهاد من گذرگاه قیری است!!!) باید چندین هزار میلیاردی هم صرف بکنند برای عوض کردن تابلوها و نقشه ها و ...

القصه از تاریخ پر تنش کشور وارد جغرافیای زندگی پرتنش روزمره اش بشویم !! مسیر گذری من بدلیل اینکه آخرین ایستکاه اتوبوس در ابتدای خاقانی قرار دارد ، با رد شدن از وسط بازار "رهلی بازار " به ارتش شمالی می رسد !! رهلی بازار از وقتی ما یاد داریم و همان خیاوی های خیابان می توانند پشتیبان نامش باشند (!) مختص فروش فرش های سنتی و روستائی می باشد که اصل و نسب شان به منطقه هریس ، مهربان و بخشایش می رسد و امروزه هم طرفداران زیادی دارد و ایضا قیمت سر به هوائی !! و واقعا هم متناسب با اسم اش ، خیلی هم رنگین تشریف دارد !!! در یک قسمتهایی از این بازار ، عتیقه فروش ها و انگشتر سازها و انگشتر فروش ها جمع شده اند که تماشای عبوری ویترین هایشان ، باندازه یک سر گرداندن (!!) کار هر روزه ی من می باشد.

چند وقتی بود که هوسی به سرم زده بود و آن اینکه لوگوی بالای وبلاگم را بدهم و روی سنگ برایم تراش بدهند !! از یکی دو نفری پرسیده بودم و هر کدام بیراهه ای را نشان می دادند !! یک جوانکی هم داشت برایم از انگشت رو سنگ و ... حرف می زد که پریدم وسط حرفش و گفتم :" اولین انگشتری که خریدم ، حدود بیست سالی از تو بزرگتر تشریف دارد !! سعی نکن حاشیه بروی ، به اصل سوال جواب مثبت یا منفی بده !! اگر توضیح اضافی خواستم آن وقت خودت را خسته کن !! ( این نوع تذکر شفاهی برای روده درازی را از دائی جان مرحوم ساکن در سوئد یاد گرفته ام ، که هم تلخ است و هم بسیار آموزنده و فرهنگی !! ) " خلاصه اینکه این هوس هم چند وقتیست که با من است و اتفاقا دیروز داشتم دنبال چیزی در کشوی وسایلم می گشتم که چشمم به انگشترهایم افتاد ... به سرم زد که یکی را ببرم و بدهم سنگ اش را دربیاوند و زیر سنگش لوگو را حک کرده و دوباره روی انگشتر سوار بکنند !! البته حکاکی دستی یک مزیتی دارد و حکاکی لیزری یک مزیتی و تنها ایرادی که هست این است که در کشور ما تضمینی برای خرید خدمت نیست !! شما می توانید هر کار تمام شده ای را بخرید ولی تضمینی نیست که وقتی حین انجام سفارش سنگ یا انگشترتان آسیب دید کسی جوابگو باشد !!!!! چون همان فردی که موقع وراجی دو متر عرض اش می شود وقتی کاری را خراب بکند باندازه موش درآمده و بدبخت ترین فرد جامعه می شود و شما با وجود متضرر شدن ، چاره ای جز گذشت ندارید !!!!

امروز دو فقره انگشتر را به دستم کرده در خانه راه می رفتم و آنها را به هم می زدم و تولید موسیقی می کردم !!! بانو اشاره  آمد که چه خبر است که باز سراغ انگشترها رفته ام !؟!؟ آنکه سنگ اش سیاه است را نشان دادم و گفتم : "  پولون پول وقتی !! ( یعنی زمانی که پول ارزش داشت !! ) من به این انگشتر در سال 70 ، 40هزار تومان پول داده ام !! که به عبارت معادل سازی امروزی شاید چیزی حدود 20میلیون تومان بشود !! "

خانم یک نگاه از بالا به پائینی کرد که معادل یک نگاه 7ریشتری بود !!!