مهارت جدید ...

من در زندگی از یکی دو چیز خوشم نمی آمد ؛ مثلا یکی که پیاز پخته باشد ، خودش عالمی بود و هست !؟ و در ادبیات آشپزیی ما مثل برخلاف رودخانه شنا کردن است !؟ یکی هم معلمی بود ...

 

البته در چهل سال گذشته همیشه به من می گفتند که کاش معلم می شدم !! ولی من معلمی که وابسته به سیستم آموزشی خاصی باشد ، و بالتبع دنباله رو سیاست حاکم و ... ، را قبول نداشتم و اگر نظام مکتب خانه ای قدیم بود ، حتما با اشتیاق تمام معلم می شدم !؟

این روزها وقتی نوراخانیم مهد نمی رود و در خانه پیش من است و همچنین وقتی از مهد برمی گردد و باهم هستیم ، روزانه چند ساعتی نقش معلم را بازی می کنم و سناریوهای مدرسه ای نوراخانیم را پیش می برم !! از قدیم گفته اند که :« اوشاق آدامی چوخ ایشه قویار !» ( بچه آدم را وادار به کارهای زیادی می کند !)

چندروز پیش باهم بازی می کردیم و زنگ نقاشی شد و رفت مداد و کاغذ آورد و دو تا شابلن شکل و اعداد ... شابلن شکل ها را خودش برداشت و شابلن اعداد را داد به من و گفت :« تو کمی اعداد را تمرین کن !» و من روی تکه کاغذها ، شماره تلفن خانه مادرم و مادربانو و برادرم را نوشتم و گفتم که اینها برای چه کسانی هستند ... رفت سراغ تلفن خانه و یکی یکی از روی کاغذ شماره می گرفت و با مادرم و آنه اش حرف زد و خیلی هم خوشحال شده بود ...

دیروز ظهر باهم بودیم و ناهار تدارک دیدم و متوجه شدم نان نداریم ، نوراخانیم مشغول تماشای کارتون در کامپیوتر بود و خبر دادم که می روم نان بگیرم و بیایم ، طبیعتا کمی دلشوره داشت !؟ یکی دو سال هم زیرنظر من تربیت بشود ، در ده سالگی ، خودش با اتوبوس می رود تهران پیش دخترعمویش و شاید در دوازده سالگی با قطار برود مشهد و دو روز بماند و برگردد !؟ مسافرت های تنهایی من از ده - دوازده سالگی شروع شد ...

موقع خروج از خانه شماره موبایلم را روی کاغذی نوشتم و کنار دستش گذاشتم و گفتم :« اگر کاری داشتی به من زنگ بزن ! » چند دقیقه بیشتر کار نداشتم ... از خانه خارج شدم و دم در مجتمع بودم که موبایلم زنگ خورد و نوراخانیم پشت تلفن بود و خبر داد که کارخاصی ندارد و همینجوری زنگ زده است!؟ ( احتمالا می خواست ببیند شماره درست است یا نه !؟ )

نان گرفتم و زود برگشتم خانه ، مشغول تماشای کارتون مورد علاقه اش بود ... حالا هر روز به بهانه ای به خانه مادرم و آنه اش زنگ می زند و جویای حال آنها می شود ...