اکبر گلپایگانی ، از بهترین و پرکارترین خواننده های موسیقی ایران ، درگذشت ... برای آدم های بزرگ درج یک سطر کافیست !؟
ولی کمی بیشتر ...
اکبر گلپایگانی که بیشتر با لقب گلپا مشهور بود از خواننده های سنتی و آشنا به ردیف و دستگاههای موسیقی ایرانی بود و مستقیما زیرنظر استاد برومند ردیف را یاد گرفته بود و صاحبنظر کاملی بود ... صدای صاف و ادای کامل کلمات در زمان اجرا ، از شاخصه های او بود ...
او بعد از انقلاب کلا خوانندگی ( رسمی ! ) را کنار گذاشت ولی وطنش را کنار نگذاشت و از ایران خارج نشد ( به قصد فرار یا مهاجرت ) ولی خارج رفتنش مشکلی نداشت و در جمع های خصوصی خواندنش هم ایضا !؟ و در مصاحبه ای گفت اگر مردم می خواهند رژیم عوض بشود ، به رای جمع احترام می گذارد ... او همیشه در اوج زندگی کرد و افتخاراتش را زیرپای سیاستمداران دغلکار نریخت و عزتش را حفظ کرد و همچنان در قلب دوست دارانش بود ... او نه آلوده سیاست شد و نه مثل برخی تمایل به فرصت طلبی داشت ... او سکوت کرد ، سکوتی به بلندای دماوند خاموش !
متاسفانه مردم کوچه و بازار ، که سره را از ناسره تشخیص نداده و به لطف انقلاب و بهم ریختن سیستم ها و ارزشگذاری ها ، جای فرش را با عرش اشتباه گرفتند !؟ سیاست زده شده و فریب دغلکاران را خوردند ...
در بهترین حالت مقایسه اکبر گلپا و محمدرضا شجریان در حوزه موسیقی ، دقیقا در بیت زیر مشخص می شود :
چو بیشه تهی ماند از نره شیر
شغالان درآیند آنجا دلیر
اممما شیر شیر ماند و شیر از دنیا رفت ، و شغال همانی بود که بود و همانی نشد که می خواست !!؟
روی برگی بنویس عشق...بنویس با چشم خیس عشق
عشق رو تکرار کن دوباره
خط تیره بنویسش عشق...
عشق فریاد پرنده است
ساکنه یا که روندست؟
ساز قلب سوز سینست
پاره وقتا درد کینه ست...
عشق هستی آفرینه
خود کلام آخرینه
یه ترنم یه سروده
نرم و سوزنده چو دوده..
عشق یه نوره یه امیده
نه سیاهه نه سپیده
به لطافت مثل ابراست
به بزرگی همه دریاست...
عشق پیوسته در اوجه
قصه ساحل و موجه
گوهر ناب و گرانه
مثل چشمه نگرانه
همیشه بی قرار عشقه
طراوت بهار عشقه
اساس روزگار عشقه،عشقه،عشقه...
عشق شکسته زنجیره
حدیث آه و تأثیر
عشق نشان تقدیره،عشقه،عشقه
روی برگی بنویس عشق
بنویس با چشم خیس عشق
عشق رو تکرار کن دوباره
خط تیره بنویس عشق
قبول دارم که صدای گلپا عالی بود اما درمورد شجریان بی انصافی میکنید.
ضمنا من چندین کنسرت از جناب گلپا در خارج از کشور دیدم.
البته مهمتر از صدای گلپا نظراتش در موسیقی بود که شاید آنها را هم قبول نداشته باشید ، خاصه نظر بی تعارفش در مورد شجریان ...
در ایران کنسرت برگزار نکرد ولی در جمع های غیررسمی و دوستانه می خواندند ...
الان جناب نکونام و جناب گلمحمدی هم معتقدند طرف مقابل آدم بیخودیه. یعنی اگر ما طرفدار یکی از این دو باشیم باید قبول کنیم اون یکی بیخودیه؟
درحالی که هردوشون از فوتبالیستهای خوب تاریخ فوتبال این مملکتند.
اگر صرفا هوادار باشید طبعا حرف مربی خودتان را قبول می کنید ، اگر کارشناس باشید و قدرت تجزیه و تحلیل داشته باشید حرف هر دو را قبول می کنید !!
خوبی در دوران بازیگری به خوبی در دوران مربیگری ختم نمی شود ، از اینها بهتر صد تای دیگر هم بود ...
نمی دونم گلپا را در فیلم حنجره طلایی داده اید یا نه
با دیدن این این در قبل انقلاب کلا گلپا از چشمم افتاد
ایرج هم متاسفانه همین طور بود
ولی جایگاه شجریان قابل مقایسه نیست
یادمه شهرام پور ناظری قبل انقلاب گفت اگه روزی بخواهم وارد دنیای موسیقی بشوم دلم می خواهد مثل شجریان باشم
البته اون زمان شجریان را به نام سیاووش همه می شناختند
سلام
گلپا نان شب نبود که توی چشم باشد ... باندازه هنرش قابل احترام بود و اتفاقا دید سیاسی خیلی فراتر از سیاستمداران داشت ...
شجریان هم هنرمندی بود ارزشمند ولی دغلبازی زیادی داشت و برای شهرت هر کسی را فدا می کرد ...
دنیای موسیقی آدمهای زیادی دارد ولی هر کس در جایگاهش ... قحط الرجالی بعد از انقلاب و یک کاست قرآن و یک ربنای دم افطار آدم را بیشتر یاد حکومت طالبانی می اندازد !!!؟