کفشهایم کو ؟

دیروز کلا کارمان گیرپیچ داشت ، هر دری زدیم به جای باز شدن از پاشنه درآمد ... آمدیم چاپ بزنیم برق ها دوفاز شد و بلافاصله هم درست شد ولی ماشین ادا داد ...

 

تا آندیم ادای ماشین را سرجایش بنشانیم یک قسمت دیگر ارور داد و خلاصه اینکه ظهر شد و ما همچنان درگیر و معطل و چندبار تلفن به تعمیرکار و دستورات پشت گوشی و ... تعمیرکار دو نوع است ، مثل خیلی چیزهای دیگر !؟ ، باسواد و با تجربه ... باسواد می تواند پشت گوشی آدرس تعمیر و رفع اشکال بدهد ولی باتجربه نمی تواند ، راهنمایی می کند ولی سطحی و باید خودش باشد و دقیقا وقتی از جایی حرف می زند یادش بیافتد که جای دیگری هم هست !!؟

ما با دو تعمیرکار کار می کنیم ، یکی فوق لیسانس الکترونیک است و معلم و حالا بازنشسته !؟ دومی دبیر بازنشسته هنرستان است ؟! فرق را حس کردید باسوادتر از اینکه بگوید معلم بودم باکی ندارد ولی دومی تاکید دارد که دبیر بود !!!؟؟؟

خلاصه اینکه اشکالات همانطور که پیش آمده بودند رفع شدند و این وسط روز کاری ما تمام شد ... بعد از ظهر باید به یک مجلس ختم می رفتیم !؟ یکی از دوستان بزرگوار و اساتید عکاسی فوت نموده بودند و حکما باید حضور می یافتیم ، در یکی از روستاهای چسبیده به شهر !؟ روستاهای بزرگ چسبیده به کلانشهر هم معضلی ست ، نه مثل شهر شهر است و نه مثل روستا روستا ؟!

مسجد روستا از همه جا بیشتر شبیه مسجد روستا بود با تیرک های چوبی و سقف چوبی ... بقیه روستا بتن و آجر شده بود ... شاید هم این یک فقره را نگهداشته بودند برای قسم خوردن !؟ مراسم در روستاها جذابیت خاصی دارد ، همه می آیند و بی تکلف و می روند ... در شهر ولی فرق دارد و مصنوعی بودن رفتارها برجسته تر است !!؟

یک کاغذ به مداح دادند که اساتید عکاسی حضور دارند و بنده خدا یهو خودش را گذاشت جای گلپا (!؟) و آواز سر داده بود آنچنانی که همه به سقف مسجد نگاه می کردند که کی آوار بشود !!؟

بیرون آمدیم و کفش ها را پوشیدیم و راه افتادیم و دیدم یکی کفشهایش را که بسی شبیه کفشهایم بود اشتباه پوشیده و کفش نوی مرا برده و کفش کهنه خودش را گذاشته ... مطمئنا اشتباه کرده بود و نوش پایش !؟

صبح که مال ما نبود ، چه انتظاری از عصرش داشتیم ... خوب بود که با کفشی پاس شد !؟