یادداشت های دادو
یادداشت های دادو

یادداشت های دادو

اول اعتقاد بعد انتظار !!

 

یک جائی نوشته بود که معجزه برای کسانی رخ می دهد که به آن اعتقاد داشته باشند !! شاید جمله ی کاملی نبوده باشد ولی همینقدری هم که هست می تواند مقبول باشد !!

 

  

توی اتوبوس نشسته بودم که یکی بدون مقدمه به من گفت : " پیاز هم از دلار سبقت گرفت !! " گفتم : " پیاز هم مثل آجیل ، هر کسی توانش را دارد می خرد و می خورد و هر کس نمی تواند می نشیند و تماشا می کند !! فکر نکنم آنقدرها هم ضروری باشد !! " ( البته این را با توجه به اینکه خودم پیاز دوست ندارم ، با آرامش کامل گفتم !! ) یکی که آن طرف نشسته بود و از سکوت خوشش نمی آمد گفت : " همینطور فکر می کنیم که اینهمه بلا سرمان می آید  " گفتم :" ما همه مثل هم نیستیم که مثل هم فکر کنیم ، هر کس باندازه ی شعورش می فهمد !! شما راه بهتری بلدی برو !! " یکی دیگر گفت : " عربستان در جنوب پیاز می خرد و توی دریا می ریزد تا در ایران سر و صدا بلند شود  !! " ما تلویزیون نداریم و از اخبار روز بی خبریم ولی عقل سلیم این را نمی تواند قبول بکند !! پرسیدم : " شما اگر پیاز داشتی صادرات می کردی یا توی بازار به نصف قیمت می فروختی !؟ " گفت : " دولت باید مایحتاج مردم را تامین بکند ! " گفتم : " پس باید مابه التفاوت قیمت را هم بدهد !! چون دولت مزرعه ندارد که خودش تولید بکند ، اگر تعهد کرده باشد باید به قیمت شناور بخرد و به قیمت تعاونی بین مردم پخش بکند !! "

 

آیا واقعا دولت ها تعهد دارند که مایحتاج را تامین بکنند !؟ از کدام منبع و ذخیره !؟ اگر چنین چیزی باشد باید برگردیم به همان دوره کوپن !! چون دولت نمی تواند ارزاق را با رایانه ارزان بکند و آن وقت معلوم نباشد سودش به جیب چه کسی برود !! ضمنا حالا که در مرزها تولیدات را گران می خرند باید فروخت و ارز وارد کشور کرد !! البته نه برای تامین دلارهای مسافرتی !؟ بلکه برای استقلال ارزی کشور و چنین اتفاقی نمی افتد مگر اینکه مردم به استقلال ارزی و بی نیازی کشور به ارز اعتقاد داشته باشند که اعتقاد بسیار سنگینی می باشد و یک شعور اجتماعی بالائی طلب می کند !! می ماند اینکه دولت متولی رسیدن به این استقلال ارزی بشود که با این پشتوانه ی مردمی و این هجمه از آشوب های ذهنی که در دنیای مجازی و واقعی در جریان می باشد ، اعتقاد یافتن به این موضوع بسیار دشوار بنظر می رسد و برای همین از همان ابتدا دندان انتظار و طمع از دولت و ملت کشیدن بهترین گزینه است !! و این یعنی گسست وحدت ملی در یک کشور ...بهانه ها مهم نیستند ، پیاز باشد یا گوشت یا نان و یا هر چیز دیگر ، هم بستر فراهم شده برای گسست یک جریان می باشد !!

 

یک جائی از سریال لاست یک جمله ی معروفی وجود داشت : " اگر باهم نباشیم ، تنها خواهیم مرد !! "

 

نظرات 1 + ارسال نظر
نگین دوشنبه 12 فروردین 1398 ساعت 21:55

سلام

یک سابقه ای از شما گوشه ذهنم بود که پیاز دوست ندارین ولی باور کنید غیر از نیمرو، تقریبا غذای دیگه ای نیست که برای طبخش نیاز به پیاز نداشته باشه (نیاز به پیاز چه ترکیب جالبی شد!)
بخصوص غذاهای گوشتی که اصلاً بدون پیاز چیز مطلوبی از آب در نمیان...

منظورم اینه که یه کمی با آجیل فرق میکنه در رابطه با خریدن یا نخریدنش ...

باقی مطلب هم برمیگرده به سی یا ست، که من نه دوستش دارم نه بلدمش!

سلام
مطمئنا قیاس پیاز با آجیل بیشتر یک شوخی بود ، دولت ها باید یکسری از تامین ها را در برنامه داشته باشند ... البته ما با دو تا مشکل روبرو هستیم ، در بدنه دولت دوست نادان زیاد داریم و خارج مرزها دشمن دانا و البته کمی هم مردم ناراحت و دوگانه اندیش که از جمع اینها ، همین اوضاع درست می شود .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد