المان های زنده !!

این روزها مد شده است که در گوشه و کنار شهر مجسمه های شهری می گذارند !! کارهای تجسمی که یادآور برخی فعالیت های فراموش شده و یا زنده ی محل می باشد !! ورودی ساختمان دارائی تبریز و پله های مشهورش زمانی در قرق عریضه نویس ها بود ...

 

بیسوادی مردم این شغل را بوجود آورده بود و عده ای باسواد می نشستند و درد و حال مردم بیسواد را گوش کرده و برایشان نامه می نوشتند تا ببرند به استاندار یا شهردار و یا ... بدهند !!

 

این جریان امروزه به کمک دولت الکترونیک کمی سامان یافته است و در هر اداره ای فرم های از پیش تعریف شده دردها و مشکلات مردم را گلاسه بندی کرده و به سمع و نظر دولتمدران و کارمندان آنها می رساند و شاید فریاید به جائی نرسد ولی اشتغال کاذبی می شود و یک گردنه ی قانونی ایجاد می شود تا مردم مستاصل براحتی دست به جیب شده و مبالغی پرداخت نمایند (!) مبالغی که به چشم نمی آیند ولی در مجموع خیلی کلان هستند ...

در روزگاران قدیم مردی آمده بود تا برای حاکم عرض حال بنویسد و بفرستد تا مگر گره کارش گشوده شود !! عریضه نویس حرفهایش را گوش کرده بود و با آب و تاب زیادی نوشته بود(!!) مرد دردمند خواسته بود تا نوشته را برایش بخواند و زمانی که عریضه نویس داشت نامه را می خواند مرد به سر خود زده و گریه کنان گفته بود : " خودم خبر نداشتم اوضاعم این قدر خراب است !!! "

این ها مقدمه ای بودند برای عکسی که به پیشنهاد بانو و بصورت خیلی گذری ازمجسمه عریضه نویس و مشتری اش ( که این روزها کمتر مسافری از کنارش بی تفاوت رد می شود و همیشه با آن عکس می گیرند !! ) گرفتم که در تصویر مردی داشت دردش را می گفت تا عریضه نویس بنویسد !!! شایددر برخی جنبه ها بتوان برای چهل سالگی انقلاب هی تیزر تبلیغاتی کار کرد و در تی وی پخش کرد (!!) ولی اینها هم همچنان هستند ...  این دردمندی ها (!!) بیسوادی ها (!!) این مشاغل کاذب (!!) و این پله ها (!؟!؟) و فساد اداری (!!) و ...