میخ دوزی لحظات!!

 

از این تسبیح های میخ دوزی شده دیده اید !!؟ لازم نیست دوستدار خرید و یا داشتن آن بوده باشید (!) زیبائی آن می تواند برای هر بیننده ای جالب بوده باشد ... البته میخ دوزی شاید در جاهای دیگری هم کاربرد داشته باشد !؟ مثلا چماقدارهای قدیمی که همان قلچماق ها باشند می دادن قسمت هایی از چماق شان را میخ دوزی می کردند ، هم زیبا دیده می شد و هم کارآیی اش بالاتر می رفت و تبدیل به یک سلاح قوی تر می شد و حضرات شاهان قدیم هم که کاری نداشتند جز خودنمائی می دادند عصا و چوبدستی شاهای خود را با انواعی از جواهرات میخ دوزی می کردند !!

لحظات زندگی فرار هستند و با شتاب از ما دور می شوند ، فراموشکاری که قبلا بواسطه ی بالا رفتن سن سراغ آدمی می آمد ، حالا برای خودش بیماری اسم و رسم داری شده است کوچک و بزرگ نمی شناسد ، روش زندگی ها هم طوری شده است که ضریب فراموشی را بالا برده است !! برای به یادآوردن لحظات خوب زندگی باید آن لحظات را با انواعی از میخ ها به دیواز ذهن کوبید تا باد فراموشی آنها را با خود نبرد ... فرقی نمی کند این میخ ها از نوع نوشتار باشند !! از نوع عکس باشند !! و یا دیدارهایی که خاطره انگیز هستند !! خاطره خود میخ گرانبهایی ست ...

امروز در یک قسمت کوتاه از مسیری که می رفتم یک مشت میخ کوبیدم به دیوار ذهنم ...

با یکی از دوستان قدیمی که زمان یدر چاپخانه کار می کرد دیدار کردم و چند قدمی همراهش شدم ، مسیرمان مخالف هم بود ولی من برگشتم و چنددقیقه ای با او هم مسیر شدم و بعد از هم جدا شدیم ... کمی هم از خاطرات دور مرور کردیم و جالب بود ...

یکی از چاپخانه داران نام آشنا  رفته بود بالای بام ساختمان کهنه که برگ های درختان جلوی ناودان را گرفته بودند و آنجا را تمیز می کرد و پسرش از پائین داشت به او آدرس می داد !! وقتی از کنارش رد می شدم با او خوش و بشی کردم !! البته بیشتر با برادرش دوست و همبازی بودیم !! یک مرور خاطرات سرپائی کردم و وقتی دید شناخته شده است ، خواست کمی گنده گوئی کند !! دو تا تابلو از قدیم آوردم و جلوی چشم اش میخ کردم تا بداند که دیگران ما را آنگونه که هستیم می شناسند نه آنگونه که دوست داریم دیده شویم !!

روی پل عابرگذر داشتم می رفتم که دوستم دختری را نشان داد که روی زمین ولو شده بود و داشت از نماد شهری شترهای جاده ابریشم (!) عکس می گرفت و هنوز حرفش تمام نشده بود که موبایل را درآورده و بلافاصله از عکاس و قاب عکسی که داشت (!) یک عک سگرفته و موبایل را توی جیبم گذاشتم !! از سرعت عملی که به خرج داده بود تعجب کرد و گفتم : " شاید یک روزی برای خودش عکاس بزرگی شد و نمایشگاه برپا کرد !! این عکس را برایش کادو می برم تا بداند ما همیشه در کادر و قاب نگاه همدیگر هستیم ؛ گاه شکارچی خود صیدی بزرگتر است !! "

از باقیمانده های ام دی اف هایی که برای درست کردن تخت و کمد برایم مانده بود ... تدارک یک کاردستی دیگر را دیده ام ... ایشالا که زیبا خواهد شد ... ایده ها را به انجام رساندن خود نوعی میخ کوبی کردن در زندگی است !