یک ساعت تی وی !!

دیروز حوالی ساعت 11/30 بود که از خانه زدم بیرون ؛ البته قبل از بیرون رفتن حدود یکساعت داشتم سرپایی شبکه نسیم تماشا می کردم ، یکی از نوه ها بین خواب و بیداری بود و تلویزیون را روشن کرده بود و برنامه ای که پخش می شد مرا جذب کرده بود ، یکی از دلخوشی های من تماشا کردن تلویزیون بصورت سرپایی است ، این یعنی عدم علاقه ی من به تماشای تلویزیون بصورت اعم و جذب شدن به برنامه ای بصورت اخص می باشد ...

 

برنامه در مورد یک مارکوپولوی(!) محیط زیستی و شاید هم جامعه شناسی بود ، البته نکات ریز و درشت زیادی هم در برنامه اش داشت که می توانست به هر شاخه ای او را پرت بکند ، طرف از مکزیک سفرش را شروع کرده بود ، شاید هم آمریکا ؛ من از نصفه ها رسیده بودم سر وقتش !! و روی خط مداری راس السرطان کره را دور زده بود و به کشورهای روی این ناحیه می رفت و برنامه های اجتماعی ، میزان رشد اقتصادی ، آب و هوا و ... را بررسی می کرد !! وقتی من برنامه را دیدم رسیده بود به کشور لائوس ... فکرش را بکنید از آمریکای مرکزی ، آفریقا ، جنوب خاور میانه و هندوستان رد شده بود و من به یک چهارم سفرش رسیده بودم !!

لائوس ؛ کشوری که خیلی کم در مورد آن خوانده و دیده بودم و بیشتر بخاطر همین امر بود که پای تی وی ایستادم . بجز برخی مطالب مفید و آموزنده از نظر اطلاعات عمومی ، وجود بمب هایی که نیم قرن پیش توسط آمریکایی ها و در جنگ ویتنام در آن مناطق ریخته شده بود خیلی جالب بود ، به ازای هر نفر لائوسی در این جنگ ها ، 3تُن بمب در منطقه ریخته شده بود و هنوز ، که دهها سال از آن کشتار وحشیانه می گذرد ، سالانه بر اثر انفجار بمبهای عمل نکرده و خنثی نشده صدها نفر جان می بازند !! یک کارخانه ریخته گری هم بود که در کنار ذوب فلزات ، بقایای بمب ها را ذوب می کرد و در برخی ساختمان های روستایی و کلبه ها از بدنه بمبهای خوشه ای بعنوان ستون استفاده کرده بودند ؛ چیزی که به قصد فرو ریختن ستون بکار رفته بود در نقش ستون ظاهر شده بود ...

کشور بعدی ویتنام بود ، کشوری که برای ما هنوز بوی جنگ و خون می دهد ، با عکسهای ماندگار آن دوران !! کشوری که گامهای ترقی را برمی دارد و البته نقش سرمایه گذاران آمریکایی که تی وی نشان نداد قابل توجه بود !! و مرز متشنج ویتنام و چین !! تشنجی هزارساله !!  نگهداری خرسهای معتاد شده (!)  به قصد برداشت مایع صفراوی خرس و استفاده در طب سنتی و عجایبی دیگر و

بعد از ویتنام  با یک پرش هوایی وارد تایوان شد ، کشوری که کمابیش نامش را روی وسایل زیادی دیده ایم ، کشوری با ظاهرو شکل و شمایل خیلی پیشرفته ؛ غنی ترین و پیشرفته ترین در روی مدار راس السرطان !! رتبه اول ریاضیات و رتبه دوم علوم در جهان ، با کودکانی نابغه و مدارسی نابغه پرور و مردمی سخت کوش و خوب کوش !! تعریفی که از همکارانی که آنجا رفته بودند نیز به کرات شنیده بودیم و

بعد یک سفر کوتاه ( نه پرش !! ) به جزایر هاوایی ، متعلق به آمریکا و بنا به تعریفی زیباترین سواحل و استراحتگاه جهان ، و تصاویری از زباله های بیشمار صنعتی و پلاستیکی که اقیانوس آرام ، آرام آرام با امواج خود حمل و در حاشیه ی آن جزایرِ تمیز ، تخلیه می کند و بعد چشم اندازی از مکزیک و ... برنامه ی خوبی بود و با تعاریف خیلی مختصری که کردم حوصله ی این پست را دربست در اختیار گرفت !!