غلط تایپی !!

دیشب در یک تصمیم کبری وایبر را غیرفعال و از صحنه روزگار موبایلم محو کردم ... هرچند زیاد در مراودات گروهی شرکت نمی کردم ولی سیل تبلیغات های سازماندهی شده که رسما روی اعصاب بودند باعث شد تا فاتحه وایبر خوانده شود

 

دیروز یک اس ام اس زدم و وقتی طرف جواب داد که مفهوم نبود ، دیدم دو ایراد تایپی چنان پهلو به پهلوی هم پارک کرده اند که کلهم مفهوم نوشته از بین رفته است و دو کلمه ی جدید ساخته شده است ، درست است که به شوخی و خنده فیصله یافت ولی داشتم فکر می کردم که بی دلیل نبوده که در برخی برنامه ها بعد از صدور دستور یک پنجر باز می شود که هشدار می دهد برای اجرا یا کنسل کردن دستور ...

با توجه به افزایش سرعت رد و بدل شدن اطلاعات ، تعداد این اشتباهات هم افزایش یافته است و نیاز به یک هشدار دهنده در زمان ارسال ، حداقل برای من !! ، ضروری می باشد ، در خرید آینده گوشی داشتن کنترل خروجی را مدنظر قرار خواهم داد .

صبح وقتی وبلاگ را باز کردم دیدم یکی از دوستان یک مشت غلط املایی جمع کرده و در کامنتدانی ریخته است !! غلط های تایپی امروزه کمی زیاد شده است و یک دلیل آن برای من این است که سریع و بدون بازبینی می نویسم ، یکی هم اینکه زیاد به مانیتور نگاه نمی کنم تا چشمانم اذیت نشوند ...

چندوقت پیش خانه یکی از دوستان بحث بود در رابطه با خوشنویسی ، پسر دوستم کلاس می رود و بحث از آنجا شروع شد ... یکی از دلایلی که برای بدخطی وجود دارد عدم تعادل روحی در آدم های بدخط است ، آدمی که آرامش ندارد و عجول است نمی تواند خط زیبایی داشته باشد ، تجربه نشان داده وقتی آرام می نویسیم زمان کمتری لازم داریم تا زمانیکه سریع نوشته و وقت برای اصلاح کنار می گذاریم و ... امروزه فقط در حال تجربه اندوزی هستیم و فرصتی برای استفاده از تجربیات نداریم !!!

یکی از کارهای خاص پدر من این بود که با هر دو دست می توانست بنویسد ، البته من به شوخی می گفتم که بدلیل بدخطی فرقی نمی کند با کدام دست بنویسد !! شاید این نظر من به این دلیل بود که نوع رسم الخط او با آنچه ما در مدرسه می نوشتیم فرق داشت ... البته خاص تر از آن این بود که گاه یکی دو صفحه مطلب می نوشت ، بصورت یادداشت ، و اصلا از نقطه استفاده نمی کرد و این کار از همان بچگی تا حالا برای من یک کار خاص بوده و هست ، چون عادت دارم همزمان با نوشتن نقطه و سرکش ها و ... را بگذارم و نوشتن بی نقطه هیچوقت برایم ممکن نشده است ، البته خیلی سعی کرده ام تا یکی دو سطری بنویسم !! شاید بنظرتان عجیب بیاید ولی امتحان کنید ، یک نامه برای دوستی بنویسید ؛ حتی ارسال هم بکنید و سعی کنید بدون نقطه باشد ، اول اینکه یک تمرین اساسی در حد یوگای نوشتن است !! دوم اینکه وقتی همان مطلب را بخوانید برایتان جالب و لذتبخش خواهد بود !! سوم هم اینکه مجبور می شوید از خودکار استفاده بکنید !! چهارم هم دارد و آن اینکه بعد از اینکه نوشته ی خودتان را خواندید می فهمید خواندن یک دستخط که بصورت شکسته نوشته شده است و بدون نقطه چه کار سختی است !!!

===

داستان نقطه ؛

در ابتدا گذاشتن نقطه در نوشتن قرآن و نوشته های عربی مرسوم نبوده و بعدها که غیرعرب ها با خواندن قرآن مشکل پیدا کردند نقطه گذاری مرسوم شد ، به نقلی (!) نقطه گذاری در زمان حجاج بن یوسف مرسوم شده است ...