شبگردی عام المنفعه ...

دیشب در خانه کمی منتظر یک تلفن ماندم و بعد که مطمئن شدم خبری نشد ، با خیال راحت نشستم برای شام ، قرار بود شام را سبک برگزار بکنم ولی نمی دانم چرا ترازوی احساسم وقتی لازمش دارم دقتش را از دست می دهد !!

بعد از شام تصمیم گرفتم بروم و نیم ساعتی قدم بزنم ، موقع خروج از خانه مادرم دو تا نایلون بزرگ داد دستم و قرار بود نایلون سفید را بدهم خانه ی یکی از آشناها و نایلون سیاه را بندازم در صندوق پستی شهرداری (!!) ، از خانه که زدم بیرون مطلبی یادم افتاد و شروع کردم به خندیدن !!

همسایه ی روبرویی هم همزمان با من از خانه بیرون آمده بود و با دیدن من و خندیدنم تعجب کرده بود ؛ با خودم فکر کردم اگر توضیح ندهم شاید منجر به فوت از ناحیه کنجکاوی بشود و یا خدای ناکرده برود و پشت سرم صفحه بگذارد که پسر حاجی در عنفوان جوانی قاطی کرده است و ...

- " راست اش اینکه یاد یک جریانی افتادم برای آن می خندم والا با این شیب ملایمی که دولت جدید برنامه ریزی کرده نه بی جهت کسی می خندد و نه با دلیل کسی گریه می کند !! "

در کارخانه یکی از همکاران قدیمی تعریف می کرد که صبح که برای آمدن سرکار بیدار شده بود همسرش غذایش را توی یک نایلون سیاه گذاشته بود و بیرون آمدنی از خانه یک نایلون سیاه دیگر هم به او داده و گفته بود " سر راهت این را هم بگذار سرکوچه تا آشغالی ببرد " ... همکار خواب آلود ما موقع ناهار در کارخانه وقتی برای گرم کردن غذایش رفته بود سراغ یخچال دیده بود از سر خواب آلودگی غذا را سر کوچه گذاشته و آشغال ها را توی یخچال نگهداشته است !!! خلاصه اینکه در اولین اقدام همسر و متحدانش را بباد ناسزا گرفته بود و چه دلیلی بهتر از اینکه چرا وقتی می دانست این گیج خواب است ازش کاری خواسته با اینهمه دقت بالا !!! ... بعد رفته بود خانه و آشغالی محله را دیده بود که با ظرف غذایش منتظر اوست و به او گفته بود " صبح که برای بردن آشغال ها آمدم دیدم یک ظرف غذا اینجاست ، جایت خالی ناهار نداشتم ، گرم کردم و خوردم !! " ... حالا بعد از چند سال من هر وقت می خواهم توی صندوق پستی شهرداری (!!) نایلون بیاندازم یاد این خاطره می افتم ... "

بعد رفتم سراغ کارهای خودم ، جلوی یک خودپرداز پیرمردی منتظر ایستاده بود ، وقتی رسیدم متوجه شدم که انتظار او برای رسیدن من بود ، کارتش را داد تا برایش کمی پول بگیرم !! بعد که پیرمرد رفت هوس کردم برای خودم هم کمی پول بگیرم !!

کمی بالاتر از باجه بانک یک گربه ی کوچک ( شاید ششماه !! حالا دیگر تخصصی برخورد می کنیم !! ) به هر رهگذری یک میو می گفت ، معلوم نبود چیزی می خواست یا سلام می داد ولی هیکلش نشان نمی داد اهل احوالپرسی باشد ، به من که رسید یک میوی کشیده حواله داد که از ته معده اش می آمد ، با اشاره ی دست خواستم همانجا بنشیند و منتظر بازگشتم باشد ...

هوا خیلی سرد بود ، برای همین تا سر چهارراه رفتم و ادامه ندادم ، از مرغفروشی یک بسته سنگدان گرفتم برای ناهار گربه ها ، در مسیر بازگشت دیدم همان گربه نشسته و از دور مرا نگاه می کند ، یک پیش پیش گفتم که همان خروجی دهانم یخ زد ولی گربه ی گرسنه حس صدا را از دور گرفت و دوان دوان آمد خدمتم ... بسته را باز کردم، سنگدان بوقلمون بود ، یکی را بیرون کشیدم که اندازه ی سر گربه بود ، انداختم پیش پایش و گفتم : " بیا این را تا صبح برای خودت مشغولیت کن ... "

وقتی به خانه رسیدم ، مادرم یادش افتاده بود که مبلغی باید بخاطر بیمه و بازرسی سالانه آسانسور به همسایه ی بالایی بدهد ، همه ی پولی که از بانک گرفته بودم را دو دستی تقدیم کردم و به اتاقم برگشتم ...

فکر می کردم که برای قدم زدن رفته ام !! شاید دعای پیرمرد برای یافتن یک پسر خوب برای گرفتن پول از بانک بود ، و شاید دعای گربه برای رسیدن به یک شام اشرافی !! حتی پولی که همراه نداشتم و باید از بانک می گرفتم و باید در خانه می دادم و ...

شب قبل از خواب روی گوشی ام تلویزیون را باز کردم و در شبکه ی نمایش فیلم " آتش بازی " را نگاه کردم ، من از فیلم بزن بزن خوشم می آید و آدمکشی هایی که نیاز به تصمیم گیری ندارد و کتک کاری و ... ( مثل فیلم های وسترن !! ) ، خیلی تنبلی ام آمد بلند شوم در تلویزیون نگاه کنم برای همین تا انتها در موبایلم تماشا کردم !!!