انصاف

دیشب مهمان بودم ،‌ این فوتورافچی انگار چیزیش می شود که هی پاپیچ من می شود و مرا مجبور میکند دست از بازی با فوتوچه کشیده و به او گیر بدهم !! فوتوچه هم که یک تنه چند نفر را دربست در اختیار گرفته بود و از خستگی داشت از هوش می رفت ولی ول کن معامله نبود ...

شب بعد از کلی این پا و آن پا کردن و استخاره و ... تکلیفم برای رفتن معلوم شد و قسمتی از راه را پیاده رفتم تا قدمی زده باشم ، بعد از آن افتادم توی هچل !! ماشین خالی گیرم نیامد ، چیزی حدود 40 دقیقه توی خیابان معطل ماندم و سرما هم کم کم داشت چانه ام را از کار می انداخت ، یکی دو مسیر کوتاه را دوباره پیاده رفتم و بالاخره یک تاکسی خالی که از روبرو می رفت که دست و پا تکان دادم و دور زد آمد طرف من !!

- " من می خواهم ... جا بروم "

- " چند می دهی !؟ "

- " راضی کردن تو کار سختی نباید باشد !! "

در را باز کرده و نشستم ، توی این قبیل کارها و قرار دادن مردم در ته مانده ی انصافشان خبره هستم ، می دانستم تا پیاده شوم صد تا مبلغ از نظر گذرانده بود و از طرف من چانه زده بود و مبلغ را کم کرده بود و ... سی چهل متر مانده به مجتمع ؛

- " چند باید تقدیم کنم ؟ "

- " هر چی دوست داری ؟ "

- " این روش جدید برای نرخ کرایه است !؟ "

- " ببین هر چی داری ( این اصطلاح را زمانی می گفتند که منظور چقدر پول خرد داری بده !!  ) "

منهم دست در جیبم کرده ، کیفم را درآورده و تمام اسکناس ها را درآورده و به او دادم ، بنده خدا بقول دوستم بعداز 10 - 12 ساعت چانه زدن سر دویست تومان و سیصد تومان ، حالا گیر یک نفر افتاده بود که دلخوشی را بهر قیمت خریدار بود !!

- " اینهمه را برای چی دادید ؟ "

- " مگر نگفتی هر چی داری !؟ کارت بانکی هم بدهم !!؟ "

خندید و پولهایم را برگرداند و همه اش 4هزار کم کرد ...

مردم را بدون استرس به حال خودشان رها بکنید ، منصفانه تر رفتار می کنند !!