شب شیرین ...

 


 

 

از کارخانه که به خانه رسیدم اولین کارم تدارک شام و ناهار فردایم بود ، برای همین دست بکار شده و کته را بار گذاشتم ، این قسمت شام فکر نداشت و برای همین وقت برایش تلف نکردم ، می ماند خورشت که هم کار می برد و هم فکر !! تا برنج بپزد یکی دو دست هم تخته بازی کردم !! برنج که حاضر شد زنگ خانه به صدا درآمد ، همسایه ی بالایی بود که به بوی برنج آمده بود پائین و فکر کرده بود که مادرم از سفر برگشته است !! یعنی ما اینیم ؛ پسر کو ندارد نشان از مادر !!! دو تا سوال کرد و معلوم بود که رسما قافیه را باخته است ...

این بار تلفن زنگ خورد و برادر بزرگ پشت خط بود و چند تا امر و نهی کرد ... سه تا کارت دعوت یک هفته ای می شد که روی اوپن بود و از قرار معلوم بایستی به صاحبانشان می رسید ، البته من بی تقصیر بودم و بی اطلاع !! تکلیف فرمودند که آنها را بردارم و ببرم تحویل بدهم !! مادرم که خانه باشد و من از سر کار برگشته باشم دلش نمی آید بلند شوم و بروم سر کوچه ماست بگیرم ، آن وقت برادر بزرگ مرا فرستاد سه محله آن طرف تر !!

اولین کارت را دادم خانه ی برادر کوچکتر و بعدی را بردم خانه ی دایی بزرگتر ، خیلی تعارف کردند و رفتم داخل و نیم ساعتی نشستم ، در طول نیم ساعت چند بار کره زمین را با حرفهایمان چرخاندیم ؛ گفته اند که آقا پسر به دایی اش می رود و دختر خانم به عمه اش !!! حالا ببینید این خواهر زاده پیش دایی چه شوند در مجموع !!

امروز متوجه شدم که مادرم یک دایی دیگر هم داشته که تقریبا همه ی ما از آن بی اطلاع بودیم ، حتی مادرم او را ندیده بود و تنها دایی بزرگ ، آنهم وقتی خردسال بوده او را دیده است !! دو فقره دایی بزرگ های مادرم را من ندیده بودم ، یکی که اواخر عمرش را بعلت فوق الکلی بودن (!) بعداز انقلاب در بازپروری کرج گذرانده بود و همانجا فوت شده بود و مجرد مانده بود و تقریبا مطرود خانواده محسوب می شد و اگر کسی به دیدنش می رفت صدایش را درنمی آورد !! و بزرگتر از او هم در جوانی از خانه پدری با قهر رفته بود و نه نشانی داشت و نه اثری !! این دو فقره زیادی باکلاس تشریف داشتند و اروپا دیده ی زمان احمدشاه بودند و شدیدا با عقاید پدرشان که روحانی بود مخالف بودند ، این داستان به قبل از هزار و سیصد برمی گردد که رسما می شود قدیم !!! دایی های بعد از اینها را ما دیده بودیم و معرف حضورمان بودند !! حسن اتفاقی شد این کارت دادن و نیم ساعتی گپ خانوادگی زدن !! حالا حرف از کجا به آنها کشید ؛ دایی تعریف کرد که آدمها با هم فرق دارند ، مثلا هشت دایی من هیچکدام تشابهی از نظر رفتار و سبک زندگی باهم نداشتند و ما ایراد آئین نامه ای گرفتیم که دایی هفت تا بود و پرده برداری شد از آن فقره دایی که نظام پدرسالاری خانواده او را ولکلهم پاک کرده بود !!!!

برگشتنی سر کوچه یک لبویی ایستاده بود و هوسمان خطاب کرد که برویم و لبو بگیریم !! منهم که هوسباز رفتم و اول از همه کمی سر به سر لبوفروش گذاشتم ، جوان بود و خوشرو و کارم گرفت
- بهترین شان کدام است ؟
- همه شان ...
- حق داری لبوفروش بشوی ، همه شان خوب هستند ولی بهرحال باید یکی بهترین باشد !! حالا آن یک فقره را بده ببرم با اهل و عیال دورهمی بخوریم ...

لبو را داخل نایلون گذاشت و کمی آب لبو در آن ریخت و گذاشت توی یک نایلون دیگر و بعد روی ترازو ، می خواست سنگ در کفه ی دیگر بگذارد که ...
- نمی خواهد سنگ بگذاری ، همینجوری چند بدهم ؟
- آخه نمی شود که ...
- چرا نشود ، نه تو صغیری و نه من !! فوقش کم و زیاد می شود !!
- پنج هزار تومان !

یک پنج هزاری دادم دست اش و بعد به او گفتم
- حالا سنگ بذار ببین چقدر می شود !!
- سه و پانصد ...

می خواست بقیه ی پولم را بدهد که نگرفتم
- من نگفتم وزن کن تا بقیه ی پولم را بگیرم ، خواستم ببینم حدسی که زدی چقدر به واقعیت نزدیک بود !! قمار هم که می کنی باید بدانی که سود کرده ای یا ضرر !!

- ولی اینطوری که نمی شود
- حالا من می روم و می بینی که شد ...