داستان های پیشکسوتی من ..

چندین سال پیش در مراسمی که بمناسبت بازگشت چند نفر از دوستان از قله کلیمانجارو برگزار شده بود ، من اعلام پیشکسوتی کردم !! 

البته در آنجا کسانی بودند که سابقه ی کوهنوردی شان بیشتر از سن من بود !!

 خلاصه اینکه چند نفر بشوخی به این اعلام موضع من متلک بار کردند و اتفاقا ریش سفید جمع طرف مرا گرفته بود و هر کدام را بنوعی جواب داده سر جای خودشان می نشاند !! حالا شوخی شوخی یا جدی جدی من شدم پیشکسوت محله ی خودمان !!! بعدها هم شکایتی نرسید و بنده در عنفوان جوانی به کسوت ریش سفیدی درآمدم ...

کمی بعد دیدم موقعیت خیلی خوبی بدست آورده ام و برای همین قدردان موقعیت بدست آمده شده و با دقت در همان مسیر ادامه دادم ، برای پیشکسوتی باید مواردی را رعایت می کردم که بدلیل سازگاری با روحیه ام برایم مشکل ساز نبود ، تجربیاتی هم که در گذشته داشتم را در بهترین فرصت ها بکار می بردم و ...

کمی که ادای پیشکسوتی درآوردم ، باور کردم که واقعا می توانم در این رده موثر باشم برای همین شروع کردم به برگزاری کلاس های پند و موعظه برای دوستانی که در این رشته بودند !! اول کمی مقاومت کردند ولی وقتی دیدند غرض و مرضی ندارم با من راه آمدند ... در طول سال گذشته از راه همین مواعیظ و راهنمایی ها چند نفری از همکاران را وارد محیط کوهستان کرده ام و چون راه درست را به آنها نشان می دهم بسرعت پیش می روند ، و حالا برای خودم یک " Dado map " شده ام !! با توجه به تازه کار بودن آنها گاه موارد خیلی خاص و ظریفی به آنها یادآوری می کنم که در موقع صعود نه تنها استفاده اش را می برند بلکه دوزاریشان می افتد که با یک مرجع عالیقدر کوهنوردی ارتباط دارند بنابراین هر چه آنها پیشرفت می کنند من پیشکسوت تر می شوم !!

در سال جدیدحداقل یک ساعت در روز با یکی از این کوهنوردها بحث و گفتگو دارم ، بعضی وقت ها هم که دورهم جمع می شویم بحث شیرین تر می شود !! آنها گاه وارد گود ادعا می شوند ولی من برای بیرون کردن آنها از این گود دست به دامن اطلاعاتی می شوم که از گذشته جمع کرده ام و به این ترتیب با حفظ سمت پیشکسوتی سالم و سربلند از معرکه ها بیرون می آیم !! 

امروز باز در یکی از این نشستها گیر افتاده بودم ، از طرفی ممیزی داشتیم و حواسمان به ممیزان بود که حواسشان را پرت کنیم و از طرفی سرمان به بحث خودمان بود ... وسوسه کرده اند در 10 - 15 روز آینده یک ددر کوهنوردی به سبلان برویم ، درتدارک این هستم که آنها را چگونه و از چه مسیری ببرم که تا زنده هستند خاطره ی این سفر از یادشان نرود !!!